Kiedy drzewa kwitły kwietniem,
Madzia powiedziała Bogu radosne TAK,
pozostając w świecie.
I mogłabym napisać więcej...
że to było Święto,
że kościół pełen był rozpromienionych twarzy i modlitwy,
że wianek spieszył się Wokulskim z Warszawy, konduktor dzwonił,
że Madzia wiedziała, że TAK.
Ale może wystarczy, że zaśpiewa...
(...)
"Będę biec!
Będę szukać Twoich dróg,
Bo Tyś mój Pan i Bóg
I moje szczęście. Będę biec!
Będę walczyć z całych sił,
Bo chcę, byś we mnie żył,
Jaśniał we mnie. Będę biec!
Bo wiem, że gdy spotkam Ciebie
Ty przytulisz mnie do siebie, więc…
Będę biec.
Będę służyć Panu Chwał,
Przecież On mi wszystko dał,
aby wielbić. Będę biec!
Będę słuchać Twego słowa,
Byś mógł stwarzać mnie od nowa
Tak, jak chcesz. Będę biec! "
M.M
***
